Afgelopen week schreef ambulancedienst Zuid-Holland Zuid een mooi bericht over BMH’er Claire Kok. Zij is sinds november 2019 in dienst bij de organisatie. De organisatie schrijft:
In onze groep werknemers van circa 70 ambulanceverpleegkundigen zit één vreemde eend. Zij is namelijk geen verpleegkundige. Maar ze kan en mag precies hetzelfde als haar collega’s en ze doet dat bovendien heel goed. Claire Kok heeft een ‘bachelor medische hulpverlening’ (BMH). Deze 4-jarige hbo-opleiding is nog vrij nieuw en biedt een ultrakorte route naar (onder meer) het werken op de ambulance. Een regulier opgeleide ambulanceverpleegkundige bouwt jarenlange klinische ervaring op door op steeds iets complexere ziekenhuisafdelingen te werken en dan de ambulanceopleiding te volgen. Met een BMH sla je die stappen grotendeels over.
Of liever gezegd, je doorloopt de praktijkscholing in supercompacte vorm. Claire: “Vanaf het eerste jaar loop je continu stages, waarbij je de praktijk koppelt aan de theorie. Dat is intensief en pittig. Het is de omgekeerde weg: mijn collega’s zijn voornamelijk geschoold door ‘doen’ en ik ben vertrokken vanuit theoretische kennis en onderzoek.” Claire en de andere ‘BMH’s’ die in Nederland werken – nog niet in grote aantallen – zijn hierdoor veelal jong. Zij is met 23 jaar veruit de jongste in onze ploeg. “Collega’s waren in het begin best afwachtend: wat kan zij precies, en gaat dat wel goed? Nu voel ik me geaccepteerd. Ook patiënten valt het op dat ik erg jong ben en zij vragen soms hoe dat zit. Dan leg ik het uit, dat deze opleiding knokken is maar dat mijn bevoegdheid dezelfde is. ”
Claire behoorde bij de eerste lichting BMH’ers die in 2017 automatisch ook de BIG-registratie ontving als erkend behandelaar. “Natuurlijk leer ik nog bij in de praktijk. Een klinische blik ontwikkel je met de jaren. Maar we leren allemaal elke dag bij.” Claire koos bewust voor deze korte weg, omdat voor haar als kind als vaststond dat ze op de ambulance wilde werken. “Zelfstandig werken, uitgedaagd worden, rustig blijven, nadenken wat de opties zijn en dan de patiënt de beste hulp bieden. Dat is wat ik wilde en wat al gelukt is. Het is net zo mooi als ik hoopte. Je komt in confronterende situaties, maar we zijn elkaars vangnet en de sfeer is hier fijn.”
Voorlopig is Claire de enige BMH’er in onze dienst. Bij succes zou het kunnen dat we in de toekomst meer BMH’ers aannemen. Het kan mede een oplossing zijn voor het tekort aan gediplomeerde ambulanceverpleegkundigen. Claire zelf staat inmiddels ook niet stil. Ze gaat komend najaar aan een bachelor rechten beginnen. “Ik wil uiteindelijk graag een functie in het gezondheidsrecht of medisch tuchtrecht vervullen. Maar ik wil het blijven combineren met het ambulancewerk.” Voor stilstaan is het nog te vroeg. Lachend: “Ik moet nog 47 jaar werken.”