Chahid Doudouh – BMH Ambulancezorg & Rapid Responder

Ik ben Chahid Doudouh, 28 jaar, en werkzaam binnen Ambulancezorg Limburg-Noord op standplaats Venlo. In 2016 ben ik afgestudeerd aan de HAN in Nijmegen.  Tijdens de opleiding zouden velen heel wat studievertraging oplopen doordat niet iedereen een stageplek kon krijgen. Ik ben daarom actief op zoek gegaan naar een stageplek binnen de ambulancewereld. Ik was namelijk al van jongs af aan zeer gecharmeerd van de loeiende sirenes die ook weer snel achter de horizon verdwenen. Mensen redden, dat is wat ik zo graag wilde doen!
De BMH opleiding betrof een pioniersfunctie dat ik heb doorgezet binnen de ambulancezorg, want vanaf mijn diplomering is het allemaal heel snel gegaan.

In mijn laatste jaar van de opleiding heb ik stage gelopen binnen Ambulancezorg Limburg-Noord. De stage was voor beiden enorm positief bevallen waardoor ik ook de mogelijkheid heb gekregen om als eerste van heel Nederland een traineeship te mogen doorlopen. De ontwikkeling van het traineeship stond nog in de kinderschoenen en op dat moment was het sectoraal kader nog niet officieel. Echter vond ik het uiterst leuk en uitdagend om hieraan vorm te geven.

Ik heb tijdens het traineeship paar korte stages mogen lopen op de EHH, SEH en anesthesie. Dit waren zeer waardevolle en leerzame stages die ik ook echt iedereen aanraad om te volgen. Want prehospitaal werken is toch echt evident anders dan in kliniek.
Na het succesvol afronden van assessments mocht ik dus los. Geen begeleider die je op de vingers kijkt, geen zenuwen die je gek maken, niet bang hoeven te zijn om bepaalde zaken net wat anders te willen doen omdat een collega het jou zo heeft aangeleerd. Kortom, eindelijk zelfstandig kunnen werken met mijn collega chauffeur.

Ik heb in de tussentijd heel wat meegemaakt en gezien. Ontzettend leuke en uiteraard ook wat minder leuke situaties. Gelukkig werk ik in een fantastisch team met zorgzame collega’s. Alles kan geventileerd worden wat wel zo belangrijk is als je even niet lekker in je vel zit. Genoeg gekkigheid met een goede dosis humor maakt het vak en werken met mijn collega’s echt geweldig.

Nu een paar jaar verder kijk ik terug hoe ik ben binnengekomen en waar ik nu sta. Wat ik merk en voel is dat ik een enorme vooruitgang heb geboekt. Ik ben als mens en professional enorm gegroeid en dat heeft mij gedreven om mezelf nog meer te ontwikkelen, want stilstaan is voor mij geen optie. Ik ben inmiddels ook paar jaar werkzaam als BLS reanimatie-instructeur en geef als instructeur in de acute zorg ook les aan bijvoorbeeld; burgers, collega’s, brandweer en huisartsen. Dit doe ik met volle plezier! Wat vooral leuk is aan les geven is dat het klassikale ineens de volgende dag op straat realiteit is.

Wat ook realiteit is, is dat ik nog jong ben en het gevoel had dat ik “hoe gek het ook klinkt” op zoek was naar meer uitdaging. Dit heb ik dan ook gevonden in de nieuwe functie die ik sinds kort bekleed. Ik werk nu ook als Rapid Responder op de ambulance. Grote verschil met het reguliere werk is dat ik nu zelfstandig de weg op ga in een kleine auto. Deze auto bevat behoudens een brancard alle middelen en materialen zoals een gewone ambulance. Echter komt het vaak voor dat een vervoer naar het ziekenhuis of elders in eerste instantie niet noodzakelijk is. Bij de meldingen waar vervoer niet noodzakelijk wordt geacht wordt de Rapid Responder gestuurd. Ook is de Rapid Responder bij acute incidenten sneller ter plaatse waardoor de behandeling sneller kan worden opgestart.
De meldingen variëren heel sterk wat deze functie echt uitdagend maakt. Ik ben nu in mijn eentje op pad en dien dus met vele zaken rekening te houden die normaliter door mijn collega chauffeur werd gedaan. Verschillende competenties worden meer op de proef gesteld en dat maakt het vak zo uitdagend!

Tenslotte hoop ik door het delen van mijn verhaal dat ik jullie heb kunnen motiveren en inspireren om het maximale uit jezelf te halen. Heb zelfvertrouwen en ambieer datgeen wat je graag wilt doen. De BMH staat inmiddels zeer positief op de kaart en laten wij daar met z’n allen hiervoor blijven zorgen.

Ik wil de NVBMH bedanken voor de mogelijkheid om mijn verhaal te delen! Ik ben in ieder geval benieuwd naar de volgende BMH’er in beeld.